طراح داخلی خوب
میدونید طراحی داخلی خوب چیه؟ اصلا میدونید به چه طراحی میگن طراح داخلی خوب؟ بزارید قبل تعریف طراح خوب و طراحی داخلی خوب بگم که تو معماری چون مفاهیم با هنر تلفیق میشه بیشتر مفاهیم شکل نسبی به خودش میگیره و نمیشه بصورت مطلق بهش نگاه کرد. اما تو این مقاله تا جایی که امکان داره سعی میکنیم تعاریف خودمون رو از یه طراحی داخلی خوب شرح بدیم. امیدوارم نظرمون به هم نزدیک باشه.
تعریف طراحی داخلی خوب از دید من
اصلا نگاه ایده آل معماری رو کنار بزارید و بدون وابستگی به قانون خاص به این فکر کنید که تا حالا شده از خونه ای حس خوب بگیرید؟
شده وارد خونه ای بشید و دوست نداشته باشید از اون خونه خارج بشید؟
یا شده دلتون واسه محیط خونه ای تنگ بشه؟
از دید من اون خونه طراحی داخلی خوبی داره. ممکن نیست خونه بدون طراحی داخلی خوب روح خوب و حس خوبی داشته باشه.
نمیخوام ذهنتون بره سراغ خونه های مجلل و اشرافی و مدرن. شاید اون خونه با طرح خوب خونه حتی خونه مادربزرگتون باشه. شاید یه خونه قدیمی تو یه کوچه قدیمی باشه. شاید کوچیک باشه. یا حتی کم نور اما خونه خوبی باشه.
بزارید اصیل به موضوع نگاه کنیم قواعد مهم هستن. تو ایم موضوع باهاتون هم عقیده ام اما قواعد همه چی نیستند. معماری روحی داره که باید از طرف طراح درک بشه و زمانی که این روح درک بشه و در طرح دمیده بشه اون طراحی ماندگاره.
بزارید ساده توضیح بدم. میدونید چرا خونه های قدیمی همیشه حس خوبی بهمون میدن؟ چون طراح داخلی اون خونه ها مادربزرگ ها و پدر بزرگ هامون بودن که روح زندگی رو با چیدمانشون تو خونه جاری میکردن.
اونا میدونستند که یک کمد چه کاربری داره و چیدمان رو دقیقا بر اساس اون کاربری اعمال می کردن. اونا میدونستند که مطبخ چیه و ساختار درستش رو میشناختند.
همه این عوامل در کنار هم خونه های قدیمی رو جذاب میکرد و لذت زندگی تو اون خونه ها همیشه پس ذهنمون بود.
چیزی که الان خیلی دیگه ازش بهذه ای نبردیم و معماری رو تبدیل به فرمول و دستورالعمل ثابت کردیم و تنها چیزی که دیگه برامون مهم نیست روح زندگیه.
مثلا تو طراحی های امروز وقتی درب ورودی خونه رو باز میکنیم فقط میخوایم درب به سرویس یا محیط خصوصی باز نشه. اما چقدر برامون مهمه که دید اولیه ورود به جمع خانوادگی باشه.
چقدر طراحی هامون خانواده رو به جمع شدن کنار هم ترغیب میکنه؟ و چقدر مادر رو به عنوان مهم ترین رکن خانواده شاداب نگه میداره؟
درسته که طراحی داخلی یه علم با نکات و تکنیک های مختلف و چشم نوازه.
درسته که سبک های مختلف و متنوعی مثل مینیمال و نئوکلاسیک تو طراحی داخلی داریم
اما همه این علوم و سبک ها و تکنیک ها بدون درک درست روح زندگی بی معنیه و طراحی که به این درک نرسه سخت میتونه طراحی خوبی ارائه بده.
پس بیایم برای رسیدن به طرح خوب طراح خوبی بشیم و برای تبدیل شدن به طراح خوب روح زندگی رو درک کنیم.
پیشنهاد
پیشنهاد من اینه که بیشتر مواقع اولویت رو به روح کار و نیاز کارفرما بدین و چارچوب سبک ها رو تو اولویت دوم بزارید.
بزارید علاقمندی ها، اقلیم، فرهنگ و تاریخ منطقه سبک رو براتون شکل بده و از خلق فرم ها و طرح های جدید نترسید.
هیچ الزامی وجود نداره که شبیه بقیه فکر کنید و شبیه بقیه طرح بدین. درسته که این راحت ترین کاره. اما بهترین مسیر نیست.
پیشنهاد میکنم برای شروع تو شهر خودتون برید و بافت های قدیمی رو ببینید و راجع بهش تحقیق کنید. متریال های مصرفی تو ساختمون های قدیمی رو بررسی کنید و فرم ها رو مقایسه کنید.
میدونم که محدودیت هایی داریم مثل آپارتمانی شدن ساختمان ها یا کوچیک شدن زمین ها. اما حتما شما هم می پذیرید که میشه از ساختمان های قدیم الهام گرفت و طرح های چشم نواز بومی خلق کرد.
حرف آخر
در کنار کسب علم تو مسیر یادگیری طراحی هر زمان خونه ای دیدین که ساکنین شادی داره و ساکنینی داره که بودن تو اون خونه لذت میبرن.
حتما وقت بزارید و ببینید راز جذابیت اون خونه چیه و همین نکات ساده شما رو تبدیل به معماری میکنه که زندگی رو به مردم هدیه میده.
حامد همدانی
مدرس آکادمی
دیدگاهتان را بنویسید